درمان سرطان کیسه صفرا + تشخیص و علائم آن

سرطان های کیسه صفرا و مجرای صفراوی انواع نسبتاً بسیار نادری از سرطان هستند. سرطان کیسه صفرا یک تومور بدخیم است که در کیسه صفرا ایجاد می شود. منشأ آن از غشای مخاطی کیسه صفرا است. در مجاورت کبد و روده قرار دارد. کیسه صفرا از بیرون زدگی مجرای صفراوی به وجود می آید و شبیه یک کیسه کوچک است. صفرای تولید شده توسط کبد را ذخیره می کند. صفرا از طریق مجرای صفراوی به دوازدهه جریان می یابد، جایی که به هضم چربی کمک می کند. سرطان کیسه صفرا از نظر پزشکی به عنوان کارسینوم کیسه صفرا نیز شناخته می شود.

علائم سرطان کیسه صفرا

سرطان مجرای صفراوی بسته به محل آن می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. اینها اغلب تنها زمانی ظاهر می شوند که سرطان پیشرفت کرده باشد.

تومور در مجرای صفراوی خارج از کبد به طور معمول باعث زردی چشم و پوست (یرقان) می شود، زیرا جریان صفرا را مسدود می کند. این دردناک نیست بزرگ شدن کیسه صفرا قابل لمس بدون درد همچنین نشان دهنده وجود تومور مجرای صفراوی در خارج از کبد است.

سایر علائم احتمالی عبارتند از:

1. خارش شدید
2. مدفوع تغییر رنگ داده
3. ادرار تیره
4. درد شکم، اغلب در سمت راست بالا
5. حالت تهوع، استفراغ
6. بی اشتهایی و کاهش وزن
7. خستگی
8. تب
9. التهاب مجاری صفراوی (کلانژیت)

تومورهای کیسه صفرا معمولاً برای مدت طولانی علائم معمولی ایجاد نمی کنند. ممکن است علائمی را تجربه کنید که به طور کلی نشان دهنده بیماری سیستم صفراوی است:

• حالت تهوع و یا استفراغ
• کمبود اشتها
• درد در قسمت فوقانی شکم (سمت راست)

علائمی مانند زردی پوست و چشم (یرقان) به احتمال زیاد نشان دهنده تومور پیشرفته کیسه صفرا است. سپس احتمالاً می توان از طریق دیواره شکم احساس کرد. بیماران اغلب تشخیص خود را در مراحل پایانی دریافت می کنند زیرا تنها در این صورت تومور علائم ایجاد می کند.

سرطان کیسه صفرا چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر سرطان کیسه  صفرا خارج از کبد یا کیسه صفرا مشکوک باشد، پزشکان روش های تشخیصی متفاوت و تکمیلی در اختیار دارند:

معاینه فیزیکی: استخوان فوقانی راست بیمار ترجیحاً لمس می شود.

آزمایش خون: هیچ تومور مارکر خاصی وجود ندارد. با این حال، تغییر ارزش خون می تواند شواهدی از یک بیماری را ارائه دهد و، به عنوان مثال، نشان دهنده عقب ماندگی صفرا باشد.

روش های تصویربرداری: روش های مختلف تصویربرداری برای روشن شدن ظن تومور صفراوی در دسترس هستند.

بیوپسی: برداشتن بافت تشخیص را تأیید می کند، به خصوص اگر تومور قابل عمل نباشد.

سایر معاینات احتمالی: ممکن است آزمایش سلول های تومور برای به اصطلاح تغییرات مولکولی منطقی باشد. درمان های هدفمند می توانند این را برطرف کنند.

اگر مشکوک به بیماری مجرای صفراوی هستید، این راهنمایی اولیه را ارائه می دهد معاینه سونوگرافی از معده مهمترین روش تصویربرداری برای تأیید مشکوک بودن مجرای صفراوی یا کارسینوم کیسه صفرا عبارتند از:

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI) یاتوموگرافی کامپیوتری(CT). برای ارزیابی تومور و گسترش آن از مواد حاجب و تکنیک های معاینه ویژه استفاده می شود. روش های اضافی شامل، برای مثال، نمایش سه بعدی مجاری صفراوی در MRI (MRCP) یا به اصطلاح MRI پویا با ماده حاجب است.

بسته به یافته های تشخیص تصویربرداری، سایر روش های تشخیصی استفاده می شود:

معاینه اولتراسوند “از داخل” (اندوسونوگرافی)

روش های آندوسکوپی برای تجسم مجاری صفراوی و لوزالمعده با ماده حاجب و اشعه ایکس (کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی، ERCP) یا بازتاب مستقیم مجاری صفراوی (کلانژیوسکوپی) و در نتیجه برداشتن بافت به طور خاص

روش دیگر، پزشکان می توانند از ماده حاجب برای تصویربرداری از مجاری صفراوی از بیرون با استفاده از یک سوزن نازک استفاده کنند (کلانژیوگرافی ترانس کبدی از راه پوست، PTCD)

در موقعیت های بیماری فردی، انعکاس حفره شکمی (لاپاراسکوپی)

نمونه های بافتی را می توان به عنوان بخشی از معاینات مختلف به منظور تایید تشخیص بافت شناسی برداشت. کارشناسان توصیه می کنند در صورت لزوم، شکل سلولی و خواص مولکولی تومورهای مجاری صفراوی و کیسه صفرا را بررسی کنید.

گاهی اوقات، افراد مبتلا به طور تصادفی تشخیص کارسینوم کیسه صفرا را دریافت می کنند: پس از برداشتن جراحی کیسه صفرا، به عنوان مثال به دلیل سنگ کیسه صفرا، پزشکان یک تومور را کشف می کنند. سپس با استفاده از روش های ذکر شده در بالا، باید مشخص شود که تومور چقدر گسترده است و آیا قبلاً به اندام ها سرایت کرده است یا خیر.

درمان سرطان کیسه صفرا

اگر پزشک سرطان کیسه صفرا را زود تشخیص دهد، ممکن است به سادگی کیسه صفرا را با جراحی خارج کند. در این موارد نادر، می توان با برداشتن کامل تومور، سرطان را درمان کرد.

تا زمانی که تشخیص داده می شود، سرطان کیسه صفرا اغلب آنقدر پیشرفته است که جراح مجبور است کیسه صفرا و همچنین قسمت هایی از مجاری صفراوی و کبد را خارج کند. پزشکان اغلب قبل از عمل پرتودرمانی یا شیمی درمانی انجام می دهند . هدف این است که تومور را به اندازه کافی کوچک کنیم تا بتوان آن را خارج کرد.

با این حال، در بسیاری از موارد، جراحی دیگر امکان پذیر نیست و پزشکان درمان تسکینی را انتخاب می کنند. “تسکین دهنده” به این معنی است که سرطان دیگر قابل درمان نیست، اما با اقدامات مناسب می توان پیشرفت بیماری را به تاخیر انداخت، علائم را کاهش داد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

به عنوان مثال، در درمان تسکین دهنده سرطان کیسه صفرا، جراح استنت ها را در مجاری صفراوی قرار می دهد. این لوله های کوچک اطمینان حاصل می کنند که صفرا دوباره به بیرون جریان می یابد و در نتیجه مجاری صفراوی مسدود شده را از بین می برند. شیمی درمانی نیز اغلب استفاده می شود.